درد دل ارام تر از این شد و با ارزش خود رو گرفت. ناگهان با چهره نالان صدایش را به عالم پر رساند .
ای سراسر خیر درد از ما بگیر ای سراسر عشق شور از ما بگیر
لحظه ها را یک به یک در دست محکم تر گرفت. رنگ رو را باز با شدت و پر رنگ و پر از شور و شعور. باز فریاد از تمام جان کشید.
ای دو صد نام و دو صد جان از جمالت جان فشان ای هزاران رنگ از رنگ وجودت منبعث. ای که عالم را تو معنا داده ای عشق و ایمان را تو سامان داده ای.
لحظه دیدار را تاخیر چون.
